Poep op ons dak… een mysterie…
We zijn druk om voor de opentuinendag onze tuin op orde te krijgen. En dan plots ligt er op een dag een flinke kledder ontlasting voor de deur van ons tuinhuisje.

Wie-o-wie?
De eerste verdachten die in aanmerking komen is het eendenstelletje (een andere keer meer daarover) dat sinds enige tijd onze vijver bezoekt. Zouden ze voor onze deur de nacht doorbrengen?

We verleggen het rooster om het moeilijker te maken. Ondanks hun mooi oranje flippers zullen ze het niet lekker vinden om daar op te lopen, staan en slapen…toch?!

Weer raak!
Maar… de volgende dag is het weer raak en van een dader geen spoor, nou ja… Zijn het toch de eenden, ondanks het rooster? De poep, flinke klodders liggen op precies dezelfde plek. Onwaarschijnlijk dat ze ondanks het rooster toch weer op dezelfde plek zijn gaan slapen. Slapen, want zoveel poep van een eend kan niet anders dan portie gewijs. Dan maar de tussendeur naar de tuin van onderen ook afsluiten… We hebben geen zin om midden in de nacht eens te gaan kijken wie ons huisje tegen de regels van de vereniging in als slaapplek gebruikt. In ieder geval iemand zonder sleutel van de toiletten.

Verpleegkundige observaties
Maar… de volgende dag is het weer raak en weer geen dader. Wat opvalt is dat de poep steeds precies op één plek ligt en uit flinke klodders bestaat. Als ex-verpleegkundige is het een gewoonte om poep altijd een extra blik te gunnen; het vertelt zoveel over de (gezondheid) van de producent!
Het is: 1. een flinke hoop; 2. niet al te vast en 3. in z’n geheel lichtbruin van kleur. Dus: 1. moet het een grote vogel zijn; 2. zeer waarschijnlijk een watervogel; 3. eentje die geen vis eet. Een reiger en aalscholver komt qua grootte en soort wel voor 1. en 2. wel in aanmerking maar niet voor 3.: hun ontlasting is hoofdzakelijk wit van hun dieet: vis.

 

En nu dan ook maar eens niet alleen naar beneden op de stoep kijken maar ook net zo nauwkeurig naar boven. En ja hoor, de poep ligt precies onder de nok van de windveren. Maar daar bovenop ligt niks.

Kroontje op ons werk
Driemaal is scheepsrecht! Tijd voor een flinke maatregel. Uit oud gaas knip ik een mooi kroontje met scherpe punten en bevestig dit op de nok van de windveren. Het zijn lange punten want ik vermoed dat het een flinke vogel is. Nu maar eens kijken of onze mysterieuze schijtert hier van terug heeft. En trouwens de tijd dringt, want overmorgen is de opentuinendag.

Poep op het dak 1.0
En… de volgende dag geen poep op de stoep maar… op het dak en naast het kroontje. Zeer waarschijnlijk is onze gast ‘s avonds laat aangekomen, had geen tijd meer om een andere plek te gaan zoeken om van grote hoogte z’n behoefte te doen en is maar naast de prikkers gaan slapen en… dergelijke. Nu is het geen uitelkaar gespatte klodder meer maar een mooie drol.

Mysterie opgelost..?
Nee, we weten nog steeds niet welke vogel, want dat het een vogel moet zijn weten we haast zeker, op een dag vanaf ons dak op onze stoep is gaan poepen. En aan deze manier van de nacht doorbrengen zó gehecht is dat ie een ander plekje is gaan zoeken toen dat niet meer kon. Wij houden het voorlopig op een nijlgans. We zien ze bij ons in de buurt wel vaker op een schoorsteen landen en daar een tijd doorbrengen… wie gaat het zeggen?

Wordt vervolgd?

André Heine