door Jan van der Burg (Tuin 22)
In het voorjaar van 1980 zag ik een advertentie in een regionaal dagblad dat er nabij de Leidschendamse woonwijk Leeuwenbergh moestuinen te huur kwamen onder de koepel van ATV Tuinvereniging Tedingerhof. Mijn aandacht was onmiddellijk gewekt. Ik was op zoek naar een hobby ter compensatie van mijn zittende bestaan op kantoor. Stammend uit een gezin, waarin zes broers een tuinbedrijf hadden, wilde ik een hobby in het vrije “buitengebeuren”. Kennelijk begon het tuindershart, dat bij mijn broers ook sterk aanwezig was, op te spelen.
Het besluit “heerlijke onbespoten groente in een moestuin te gaan telen” was dan ook gauw genomen en ik schreef mij in bij de afdeling Leeuwenbergh. Op de open dag voor nieuwe leden in de kerk aan de Fonteynenburghlaan achter het Diakonessenziekenhuis was aangekondigd lagen tekeningen ter inzage waarop je een favoriete tuin kon uitzoeken. Daar heb ik met mijn echtgenote tuinnummer 22 uitgezocht en voor het lidmaatschap getekend. Direct maakten wij die morgen kennis met andere nieuwe leden. Het lidmaatschap ontstond dus in een kerk, maar de tuin was nog lang niet gereed. Er moest zelfs nog geploegd worden om het gras van de voormalige voetbalvelden van Blauw-Wit om te keren, zodat er plantjes, struiken en zelfs boompjes geplant konden worden. De eigenaar [Lucas Bouw], zou voor productie van de tuinhuisjes zorgen maar het in elkaar zetten en zelfs het aanbrengen van de betonnen fundering moesten wij zelf uitvoeren, waarbij wij elkaar hebben geholpen. Wat hebben we daar in het begin hard aan gewerkt, ‘s avonds na het werk of in de weekenden. Dit opbouwgebeuren had plaats onder de strenge leiding van de eerste voorzitter Johan van Veen, die er verstand van had hoe het een en ander georganiseerd en gerealiseerd moest worden. Het was inmiddels diep in de zomer voordat de huisjes overeind stonden, de tuinen waren afgerasterd, het gras er geploegd bijlag en hier en daar de grond vanwege greppels was geëgaliseerd. Er was toen niet veel tijd meer over om nog groenteplantjes te poten die voor de herfst tot volle wasdom zouden komen of de eindstreep zouden halen. Sla of andijvie groeien snel en werden nog wel tot een krop, maar voor kool, tomatenplanten of komkommers was het te laat en moest het komende voorjaar 1981 worden afgewacht. Opvallend was dat bijna alle 88 aandienende eerste tuinleden zich vooral richtten op groenten. Pas veel later gingen bloementuinen en fraaie terrasjes overheersen.
Wanneer je nu langs de tuinen loopt, zie je dat nog maar enkele tuiniers een behoorlijke oppervlakte aan groenten in hun tuin hebben. Ik geloof sterk dat ik nu nog de enige moestuinier ben die zijn hele tuin vol met groenten heeft staan. Zo ben ik ook in 1981 begonnen. Ik heb dat tot heden volgehouden en beleef er nog steeds veel plezier aan. Het “familiaire tuinhart” klopt nog immer en je moet eens weten hoe heerlijk die ’s middags geoogste groentes smaken als ik die ‘s avonds vers op mijn bord krijg opgediend!
In 1981 ging de tuinvereniging Leeuwenbergh echt bloeien en werd officieel geopend met een open dag in mei.
